Bizim Köy

Bizim Köy
Çıkmıyor yadımdan evim ocağım
Anam yollarıma bakardır şimdi.
Nemlidir gözleri, buruktur kalbi
Yavrum derde bağrın yakardır şimdi.

Bir başka kutlanır, düğünü toyu
Yeşil yaylalarda otlar diz boyu
Gökçe pınar, Ulupınar, Körkuyu
Suların bir başka akardır şimdi.

Onlardır hedefi hicran okunun
Onlardır hamalı çile yükünün
Kara saban ile babam ekinin
Saçmıştır tohumun, ekerdir şimdi.

Bekir emmim bağın bozdu mu bilmem
Küfelerin tek tek dizdi mi bilmem
Elif kız bohçasın düzdü mü bilmem
İpliğin iğneye takardır şimdi.

Naçardır umudu yoktur yarından
Gülmemiş hiç yüzü, dertten sorundan
Bir of çekip, ta yürekten derinden
Sinan sigarasın yakardır şimdi.

Açılır elleri Hakk'ın katına
Yürekler ter temiz benzer altına
Öğle vakti çöküp ardıç altına
Soğanı ekmeğe sıkardır şimdi.

Çalışır yıl boyu gelin, kız, kadın
Feryad etse duyan olmaz feryadın
Kışın yakmak için dağlardan odun
Koşmuştur merkebin çekerdir şimdi.

Istarında dokur çulun torbasın
Kaynar ocağında yayla çorbasın
Kirli çamaşırın, kirli urbasın
Ninem küllü suyla yıkardır şimdi.


Bilirim zor olur köylerde geçim
Kalmadı diyordu takatim gücüm
Tandırın yakmış sa Zahide bacım
Duramı bacadan çıkardır şimdi.


Tahminim altmışa vardı
Ak Hoca Ne evlat ne de eş gördü
Ak Hoca Hurilerden olsun derdi
Ak Hoca Evlenmemiş halâ bekardır şimdi.


Bilmem daha başka nasıl demeli
İşte böyle bizim köyün ahvali
Duydum çoban olmuş Topal Cumali
Sürünün ardından sekerdir şimdi.


Turani 'yim tacımdır başımda onlar
Hayalimde onlar, düşümde onlar
Bir gölge misali peşimde onlar
Ağaçlar yaprağın dökerdir şimdi,

Baba Ocağı(2005) Sayfa; 47-48

Şair Mustafa Turani